30. sayının ön sözünden:
Her şeyi uçlarda yaşadığımız, her fikri kökten anlayışlarla savunduğumuz, her “başka”yı yine köktenci anlayışlarla reddettiğimiz, yalnızca kendimizi dinleyip kendimizi söylediğimiz bu günlerde eksik yanımızı görmeye ne çok ihtiyacımız var. İhtiyacımız olan bir ayna değil artık, dünyanın bu ışıltılı günlerinde betonlarda dahi yansımalarımızı görecek kadar parlıyoruz veya parlatıyoruz gördüğümüz her yeri, gölgesi kime düşüyor pek düşünmeden. Belki artık ışıkları biraz kısmak vaktidir, fazlalıklarımızdan kurtulmak… yalnızca gerektiği kadarının geçmesine izin vermek ve diğerlerini dışarıda bırakmayı öğrenmek… Kendi’mizi yeniliklere, insanlara, görüşlere, heyecana, üzüntülere açmayı öğrendik yeni yüzyıldan; öyle çok açtık ki gelen ne varsa bütün’üyle kabul ettiğimizi fark ettiğimizde belki her şey için çok geç oldu. Oysa kimse söylememişti ya da duymak istememiştik: benlik denen şey dipsiz bir kuyu kadar büyük olsa dahi çatlayabilecek kadar kırılgandır. Çatlamış benliklerimizle küçük, dar sokaklarda kaybolmuş hâlimizle eğer bir damla enerjimiz varsa bu hayatta yeniden dengemizi bulmak için kullanmak durumundayız. Çaresi… kendi’mize iyi bakmak. Reklamsız, çıkarsız, övgüsüz, ışıltısız, doğal, akışında bir kendi’lik için uğraşmaktır çare…Yeterince dinlemek, yeterince konuşmak, yeterince yemek, yeterince hareket etmek, yeterince iletişimde kalmak, yeterince uyumak, yeterince okumak, yeterince yazmak… ve fazlası değil.
Maddi, manevi, doğal olarak sahip olduğunuz veya kendi çabalarınızla oldurduğunuz her şeyde; sevmenizde, sevmeyişinizde, emeğinizde, arayışınızda… dengeyi bulabilmeniz ümidiyle…
Keyifli okumalar dilerim…
Zeynep TOSUN
Leyli Sanat Derneği Yönetim Kurulu Üyesi
LEYLİ-DER Genel Yayın Yönetmeni